J. Habermas, A. Gorz, E. Laclu - Post Modernist Burjuva Liberalizmi
Sarmal, 1995, 145, Yavuz Alogan, Politika
Politika, duşunmeye alıştığımız bicimiyle, konsensusa
bağlıdır; kuşkusuz bu turden konsensus genellikle
kendisini “temsil” (daima kendi estetik
formullendirmesinin baskısı altında olan bir kategori)
başlığı altında ifade eder. Burada ilk olarak temsil eden
ile temsil edilen arasında bir konsensus olduğu ve
ikinci olarak da temsil edilenler arasında bir konsensus
imkanı olduğu varsayılır. Bu tam bir demokrasi değil,
burjuva demokrasisidir. Boyle bir politikanın yerine bir
adalet anlayışını gecirmek daha akıllıca olabilir. Adalet
daima coğunluğun tiranlığını (ve kuşkusuz, pek cok
“demokratik” sistemde birkac kişinin tiranlığını, bir
toplumsal formasyonun normlarına aracılık eden birkac
kişinin duşunce uzerinde hegemonik denetim
kurmasını) temel olan burjuva demokrasisi altında
gercekleşemez. Artık birbirine zıt ya da birbiriyle
rekabet halindeki politik sistemler arasında rahatca
tercih yapamıyoruz, cunku artık bu turden
butunleştirici formları onaylamıyoruz; ancak adalet
orneğini ve adalet ile ilgili olguları ele alabiliyoruz.
