Sanat eleştirmeni ve filozof ArthurC. Danto I984'te, altmışlı yıllarda sanatın bitişini ilan etti. 0 tarihten beri gunumuz sanatının doğasına yonelik en radikal eleştiriler de yine Danto’dan geldi. Sanatın Sonundun Sonra'da yazar bu goruşunu ilk kez eksiksiz olarak ortaya koyarak, sa¬natı yeniden tanımlıyor.
Sanatın gercekliğin giderek daha yetkin temsili haline geleceği inancına dayanan mimetik gelenekten, sanatın sanatcının felsefesiyle belirlendiğine inanan modern manifestolar cağma, oradan da her şeyin meşru olduğu tarih-sonrası doneme uzanan sanat tarihinin izini suren Danto, Batı sa¬natının Hegelci anlamda sona erdiğini savunuyor. Elbette bu artık sana¬lın mumkun olmadığı, iyi sanatın yapılamayacağı değil; tam tersine, sa¬natta yeni bir cağın başladığı ve bu cağda sanatın mimesis teorisinin ve ideolojilerin butun prangalarından kurtulduğu anlamına geliyor. Danto bize geleneksel teorilerin bir manav tezgÂhıyla bir modern sanat yapıtının farkını acıklamakta zorlandığı tarih-sonrası bir cağda sanatı anlamamıza yardımcı olabilecek yeni bir eleştiri turunu ve estetik anlayışım sunuyor.
Danto’ya gore, geleneksel estetik kavramları ve anlayışları cağdaş sanata uygulanamaz artık. Yeni bir estetik kavrayış zorunludur. İşte Danto bu kitabında Hegel'in diyalektik sanat tarihine kendi yorumunu kalarak, cağdaş sanatın belki de en şaşırtıcı ozelliğiyle, her şeyin mumkun ve meşru olduğu anlayışıyla baş edebilecek bir sanat eleştirisi felsefesi uzerinde yoğunlaşıyor.
Bu kitapta estetik, sanat tarihi, sanat eleştirisi, pop art, “halk” sanatı, gelecekte sanatın yeri ve muzelerin rolu gibi bircok alanda ufuk acıcı tartışmalar bulacaksınız.
Arthur C. Danto - Sanatın Sonundan Sonra
Ayrıntı, 2010, 277, Zeynep Demirsu, Sanat
