• 19-07-2022, 09:54:17
    #1





    Donna Leon Yuksek Mevkilerdeki Dostlar'da yine kendi turunun doruklarında dolaşıyor. Zorlama entrikalarından, yapay gerilimlerden ve anlamsız şaşırtmalardan uzak kurgusu; sussuz, zarif, net dili ve yarattığı karakterlerin inandırıcılığıyla benzerlerinden ayrılmayı başarıyor... Venedik'in pislikleriyle mucadeleyi kendine gorev edin Komiser Brunetti'yle birlikte bu romantik maceralar kentinin "kokuşmuş" kanallarında yol alırken, biz de onun ahlaki ikilemlerine ortak oluyor, şaşırma duygumuzu yitiriyoruz.

    Komiser Brunetti, tapu kadastro dairesi memurlarından Rossi'nin kaza sonucu olduğu soylenen olumunde bir terslik olduğunu sezer. Cunku Rossi kısa bir sure once Komiser'e telefon etmiş, elindeki onemli bilgiyi ancak kendisine acıklayabileceğini soylemiştir. Memurun cesedi terk edilmiş bir binanın onunde bulunduktan hemen sonra, Rossi'nin cuzdanında telefon numarası olan ve yolsuzluk davalarında uzman bir avukat da oldurulunce, yılların tecrubesiyle artık tesaduflere inanmayan Brunetti işe koyulur...

    Donna Leon'un kitapları, Yuksek Mevkilerdeki Dostlar'da da olduğu gibi, her zaman mutlu sonla bitmiyor. Brunetti belli gucler karşısında bazen geri cekilmek zorunda kalıyor; ve bazen de "kara ayrıntılar" o kadar yakınına sızıyor ki yaşadığı bezginlik bize de bulaşıyor. Ama yine de umudumuzu yitirmiyoruz...

    Gizli İçerik:
    Gizli içeriği görmek için mesaj yazmalısınız.