İnsanlar, tarih boyunca doğanın nasıl işlediğini anlamaya calışmışlardır. Parcacık fiziğinin Standart Modeli, doğanın en temel yapıtaşlannı ve kuvvetlerini betimleyerek, bu konuda oldukca başarılı bir acıklama ortaya koymuştur. Parcacık fiziğine yon veren kuruluşlardaki cok buyuk boyutlu hızlandırıcılar ve araştırmanın sınırlarında calışan kuramcılar sayesinde de doğayı keşfetme cabaları bir sonraki buyuk sıcrayışına ulaşmıştır: supersimetriye.

Tam anlamıyla bir birleşik kuram arayan cağdaş araştırmanın bu epik oykusunde Gordon Kane, bizi hem supersimetrinin kavramsal cercevesine, hem de sozu edilen buyuleyici keşfin yapılacağı dev parcacık hızlandırıcılarına goturuyor. Yazar, Standart Model'in temellerini verdikten sonra, supersimetri kuramını acıklıyor; temel parcacıkların her birinin bir "supereş'e sahip olduğunu ve bunların CERN'deki LHC gibi dev hızlandırıcılarda saptanabileceklerini soyluyor. Supereşler yardımıyla Higgs bozonlarmın varlığı ve protonun kararlı olup olmadığı gibi parcacık fiziğinin pek cok temel problemi cozulecek, ayrıca kozmolojinin en buyuk gizemlerden biri olan evrenin "karanlık madde"si acıklanabilecektir.

tarama:astro imdat - 300 dpi - gri tonlama - cift sayfa - duzenleme yapılmadı