-Rita. -“Rita mı!?”, “Kodlar mısınız?”, “Aa Rita ne demek?”, “İsminiz neden boyle?”, “Anan neden boyle bir isim vermiş ki sana?”, “Ha bildiğimiz papatya yani.”, “Yahudi ne?”, “Bu sizin gercek isminiz mi?”, “Bir anlamı var mı?”, “Helen misiniz?”, “Bu İsrail var ya!!”, “Yanlış anlamazsanız, etnik kimliğinizi sorabilir miyim?”, “Turkce biliyor musun?”, “Turkceniz ne kadar duzgun”, “Bayan Rita”, “Nerelisiniz?”, “Memleket nere yani?”, “Cok oldu mu geleli?”, “Baba mı Musluman?”, “E peki, soyadınız neden Turkce?”…


“Otekileştirme” veya gayet yalın haliyle yabancılama, cok defa isimden başlıyor. En sıradan, en “masum” gorunumlu haliyle… Oysa ismi, bir insanı tanımaya acılan kapı. Kelimenin her anlamıyla tanımak: Onunla tanışmak, onu bilmek ve onu kabullenmek, saymak onu. Her isim, bir insan…

Rita Ender, burada doğup buyuyen, burada yaşayan ama isimleri işitildiği anda “yabancı” muamelesi goren insanları anlatıyor. Onlar, isimleriyle maceralarını anlatıyorlar - belki, isimlerinin maceraya donuşmesini, demek lazım. Tabii bu arada, isimlerinin kendi macerasını da anlatıyorlar, her ismin bir macerası vardır cunku. Gila, “neşe” demek, bilir miydiniz?

Yayınevi: İletişim
Basım Yılı: 2016



Aranabilir PDF

Mediafire