Bu kitap tamamen efendilik uzerine bir duşunceye adanmıştır; bu demektir ki "mantıkcı" bir Neitzsche’yi goz onunde bulundurur;



-Ya da dahası, onun soylediği gibi: bir din kururcusunu duşunur. Neitzsche, her realizmin moral bir temeli olduğunu gosterir. Sokrates, ironi yoluyla realizmden koruru kendini; Neitzsche, Kahraman Sokrates, bir peygamberdir o. Gelecek, onceden zamansal anlama sahip değildir; gelecek yeraltında ve gizli, karanlık bir duşuncedir. Ne oldu şimdi? Neitzsche hem Sokrates’in rakibidir, dengidir, hem de Sokratesciliğin gecersizliğini ilan etme ustalığını kazanır.



Sokratescilik başından beri felsefi soyleme egemen olan "kurumsal" eğilim gosterir ve onu bilim yonune ceker. Neitzsche ise "filozoflar ve din kurucuları arasındaki yakınlık" uzerinde durur...



Zerduşt’un dunyası, peygamberlikle belirlenmiş dunya (hem bağışlayıcı, hem yıkıcı) aslında icinde iletişimin olmadığı, "iletişim"in oylesine merhamet dolu olduğu bir dunyadır. Son cozumlemede, ironi Sokrates’e "bu dunyadan geriye kalmak ve ancak yarı mistik olmak," olanağını veriyordu.



Neitzsche, Sokrates’in durumundan etkilenmiştir, onun konumu yerini onunla paylaşma olanağını artık vermez ona.



İşte filozof kardeşlerim, ulaşmamız gereken nokta tam burası: daha mistik, Sokrates’ten iki kez daha mistik olmak gereken yer burası!



Bunu yapabilen, yapması gereken, beni anlayacak..



Ceviri: Kenan Sarıalioğlu

Yayın Tarihi: 15.08.2006

ISBN: 9789944986236

Yayınevi: Dharma

Sayfa Sayısı: 320





Aranabilir PDF + 19.7 MB

Mediafire