Hemen belirtelim: Yarabıcak hayli curetkÂr bir metin. “Yol'dan cıkmaya” cağıran bir tur “yasak meyve” daveti de denebilir… İnsanoğlunun binlerce yıl once başlamış olan yerleşikliğe gecme tarihini; sınır, duvar, kapı ve anahtarla, bir kodla yaşamayı secme tercihini “gocebe duşunce” uzerinden tartışmayı deniyor. Ozgurluk, eşitlik ve kardeşlikle anılan sol da bu tartışmadan uzerine duşen payı alıyor.

Soruyor: İnsanoğlunun en buyuk hatası yerleşikliğe gecmek olmasın! Banka soymuş bir Erkek Devrimci ile hırsızlık yapan bir Kadın Cingene'nin Boğaz'da tesadufen rastlaşmasıyla başlayan tartışma başka kıvılcımları da tetikliyor.

Soruyor: Bedenimiz neden parcalanıyor, kasıklarımızın coşkusu neden azalıyor? Hayata dair bu tip temel soruların kokenine hemen hic denenmemiş bir uslupla, hikÂye, şiir, şarkı, sinema ve felsefenin icinden gecerek iniyor; cevapları değil yeni soruları cağırıyor… Aynı ateşin başında geceleyen gungormuş iki yolcunun dertleşmesi gibi telaşsız ama “ihlalin yaratıcı karakteri ve tahakkumu cozucu ozellikleri” gibi kıvılcımlar eşliğinde… Kabul etmek lazım: Şehrimize yeni bir denemeci geldi…

“Yarabıcak insan duşuncesini ve eylemini kuşatan sınırlar uzerine duşunen ve bu sınırların kendisi uzerinde eylemde bulunmayı oneren disiplinlerarası bir deneme. ‘Kendim' dediğimiz şeye sahip cıkabilmek icin duşunceye, soze, bedene, eyleme, zamana ve mekÂna konan sınırların aslında tam da o kendiliği kuruyor olmasına işaret ederken herkesi kendi kendinin celladı yaptığını anlatıyor. Yarabıcak ozgurluğun bir durum değil, bir pratik olduğunu ve bu pratiğin hedef aldığı sınırların nesnesi olmak ile oznesi olmak arasındaki sinsi gecişliliği gormek ve hatırlamak icin dikkatle okunması gereken cok katmanlı bir metin.”


- Ferda Keskin

Sayfa Sayısı: 248
Yayınevi: İthaki
Baskı Yılı: 2014
ISBN: 978-605-375-416-9


Aranabilir PDF + 2.39 MB



Yandex








Mediafire