1917 Buyuk Ekim Devrimi'nden sonra kurulan Sovyetler Birliği'nin ilk Halk Eğitim Komiseri olan ve kendi doneminin onde gelen ideolog, eleştirmen, gazeteci ve konuşmacılarından biri olarak bilinen Anatoli Vasilyevic Lunacarski, tam bir kultur adamıydı.

Gerek devrim oncesi gerek devrim sonrası kaleme aldığı yazılarında, cok kapsamlı kultur birikimine dayanan, dogmatiklikten uzak, derinlikli ve esnek bir sanat yaklaşımının sozculuğunu yaptı ve orneklerini ortaya koydu. Sanat ve edebiyatı, yalnızca siyaset acısından ele alınması gereken bir alan olarak gormediği icin, bu alanın kendine ozgu sorunlarını buyuk bir zekÂ, duyarlılık ve incelikle ele aldı.

Ozellikle Shakespeare, Heine, Puşkin, Renoir gibi onemli sanatcıları sığ ve kaba yaklaşımlara karşı koruyarak, onların buyukluklerinin nedenlerini, sanatsal ve toplumsal acılardan acıklamaya calıştı. Hepsinden onemlisi, Sovyet sanat ve kulturunun gecmişin zengin mirası uzerinde yukselmesi ve devrimci kadroların klasik kultur mirasını cok yonlu ozumsemesi gerektiğini savundu.

Lunacarski'nin, o buyuk sanat duyarlılığının icinden fışkıran hayat coşkusunu, sevincini ve iyimserliğini aşılayabilecek gucte yazıları, bugun hÂl canlılığını koruyor.