İnsanın, Yaratıcı ile ilişkisi, ibadet vasıtasıyla oluyor.
İbadetin ozu, daha acık bir deyimle butun ibadetlerin hedefi, duadır. MevlÂna'nın eşsiz deyişiyle, ilim izi takip eder, din kokuyu alır.
CenÂb-ı Hak somut bir " şey " değildir ki,
O'nun niteliklerini tespit ederek "bilimsel" bir zevk alıp yetinelim.
Bununla beraber O, varlık ve insanla yuzyuze, icece, kucak kucağıdır. " Biz, insana şahdamarından daha yakınız " (Kaf, 16) diyen O'dur.
" Aralarında fısıldaşan uc kişinin dorduncusu, beş kişinin altıncısı O'dur. " (MucÂdele, 7).
Gorulduğu gibi, dua faaliyetinde insana bir cevap verilmektedir.
Bu, İkbal'in de işÃ‚ret ettiği gibi, bir şuurlu benlik ile yuz yuze olduğumuzun acık delilidir. Daha da ilerisi, yuksek ruhların dua faaliyetinde
insandan daha da ilerisi, yuksek ruhların dua faaliyetinde insandan
Allah'a ve Allah'tan da insana bir yoneliş vardır.
Kur'an, Yaratıcı'nın dilinden: "Beni anın, ben de sizi anayım" (Bakara, 152) derken bu gerceğe dikkat cekiyor.
Dua bir birlik, kaynaşma, halidir. Onu rastgele "istemek"ten,
başvurudan ayırmak lazımdır. Bununla birlikte alelÂde istekler
yığınından ibarete dualar yok değildir. Ancak onlar kelimenin sadece lugat anlamıyla duadır.
Sayfa Sayısı : 30
Boyut : 10.5 MB

Gizli İçerik:

Gizli içeriği görmek için mesaj yazmalısınız.

ALINTIDIR