Peygamberler, ne zaman toplumcul evrimin ağdalı-karmaşık akışından başları dara duşse; kendi cağlarında tarihsel determinizmin en yuksek ifadesi olan (binlerce yıllık kutsallık geleneklerinin kabuğu icinde de bulunsa bilim ve bilgi yuklu olan) "Allah" yorumculuğuna sığınırlardı. Tıpkı modern sosyal devrimcilerin sıkıştıkca "Bize tarihsel determinizm yeter !" deyip demir carık demir asa bilim - devrim gorevlerinde daha fazla yoğunlaştıkları gibi. Cunku antik peygamberler de kendi olculerinde tarihsel devrim gorevleriyle mujdelenmiş idiler. Ve tarihsel devrimler en temelde uretici gucler determinizmiyle işleyen komuncul kollektif aksiyonlu insanın, kutsallaşmış (medeniyete geciş: sınıflı topluma parcalanış) haliydi.

Link kontrol edildi, onaylandı.