Ahmet EflÂkî - MenÂkıbu'l-Ârifîn I
Hakkında;
İslam ulkelerinin edebiyatlarında kahramanların, din buyuklerinin, tarikat kurucularının da ermişlerin olağanustu yaşamlarını ve kerametlerini anlatan yapıtlar olan menakıbnÂmeler, ozellikle XIII. yuzyıldan sonra Anadolu'daki tasavvuf yaşamının etkisiyle yaygınlaşmış, Osmanlılar arasında sonraki yuzyıllarda buyuk gelişme gostermiş ve tekkelerin kapatılmasına kadar varlığını canlı bir şekilde surdurmuştur. Zamanının ceşitli ilimlerini oğrenen, ozellikle de felekiyat denilen yıldızlar ilminde buyuk un kazandığı icin EflÂkî mahlasıyla tanınan Osmanlı mutasavvıfı Ahmed EflÂkî, Konya'ya gitmesinin ardından MevlÂnÂ'nın torunu Ulu Ârif Celebi'nin, sonra da onun oğlu Âbid Celebi'nin hizmetine girdi. Astronomi ve attÂrlıkla uğraşan EflÂkî'nin Konya'da bir rasathane kurduğu da bilinmektedir.
Şeyhi Ulu Ârif Celebi'nin isteğiyle başladığı unlu eseri Ariflerin Menkıbeleri'ni yaklaşık otuzbeş yılda bitirmiştir. Farsca yazılmış bu eser XIII. ve XIV. yuzyıl Turk edebiyatının en onemli yapıtlarından biridir. MevlÂnÂ'ya ilişkin ceşitli kaynaklardan yararlandığı yapıtında, yaşadığı donemi anlatmış ve MevlÂnÂ'nın olumunun ardından mevleviliğin yapısına, yayılmasına, XIV. yuzyılın ilk yarısında Anadolu'daki toplumsal, siyasal ve dinsel yaşama dair cok değerli bilgiler vermiştir. Daha cok bir halk romanı biciminde yazılan bu eserde MevlÂnÂ'nın coşkusu, duşunceleri, davranışları ve halkla olan ilişkileri cok acık ve icten bir dille anlatılmış; bu ilişkiler sayesinde o donemdeki Anadolu halkı, devlet adamları ve bolgenin genel durumu hakkında oldukca kapsamlı bilgiler sunulmuştur.
Turkce (Orijinal Dili:Farsca)
646 s.
İstanbul, 1964, 2. Basım
Milli Eğitim Basımevi
İlk Basım: 1953
TAR & DUZ / Derviş
Not: II. cildinin de yakın zamanda dostlar tarafından paylaşılacağını umit ediyorum.
İyi okumalar..