Unda Horner, Lauren Bacall - Humphrey Bogart, cev. Hulki Demirel, Monika Demirel, İletişim Yayınları, Aşklar ve Ciftler: 7, Mayıs 2000, 160 s.
[Arka kapak]Dudağının uzantısı haline gelmiş sigarası, trenckotu, “cool” haliyle bir kult. İyi-kotu ve sert adam. Macoluğun cazibesi icin “evrensel” bir kanıt: Humphrey Bogart. “Gangsterin kadını” tiplemesini aksesuar olmaktan cıkarıp kahramanlaştıran, kendine mahsus trajedisiyle donatan “harbî kadın”: Lauren Bacall. (Yoksa “dişi Bogart” mı?!) Beyazperdedeki Bogart ve Bacall imajları bunlar... Bir de hakiki Humphrey Bogart ve hakiki Lauren Bacall (aslında Betty J. Perske) var. Uzun sure hayatta yolunu bulamamış alkolik ve huysuz orta yaşlı bir adam... “Artist” olma hulyalarına gencecik yaşta erişmiş, kendi ayakları ustunde durabilen, alt sınıftan “sağlam” bir genc kız. Bu ikilinin aşk hikÂyesi, kart şohretin dorduncu evliliğini bir “cıtır”la yaparak heyecan araması gibi başlıyor. Ama omur boyu sadakatle ve toy kızın ihtiyar kurdu bayağı bir ehlileştirmesiyle sonuclanıyor. Aşk hikÂyesinin arka planında, sinemanın şaşaalı on yılları, Casablanca, gangster filmleri, kara film ekolu var; onların da arka planında McCarthy’nin (Bogart’ı da “komunistlik”le damgalayan) antikomunist cadı avıyla, icki yasağıyla, mafyasıyla Amerikan duzeni.
***
Tadımlık“Daha 1959 yılında bir yonetmen Bogart'a olan hayranlığını bir filmle ortaya koymuştu. Jean Luc Godard genc Jean Paul Belmondo'yu A Boût de Souffle’da [Serseri Aşıklar] oynattı. Belmondo filmde aynı Bogart gibi tipik bir el hareketiyle ust dudağıyla oynuyordu. Daha sonra bir film afişinin onunde durarak “Bogie...” diye ic geciriyordu. Bogart gitgide daha fazla mit haline geliyordu, Edward Hopper’ın Night Hawks [Gece Kuşları] isimli Hollywood yıldızları ile suslenmiş yabancılaştırılmış tablosu gibi bir dolu resim, grafik ve benzeri eserde olumsuzleşiyordu. (…) Bogart ronesansının yılı olan 1978'de yayımlanan Peter Haertling'in Hubert veya Casablanca'ya Donuş adlı romanı ile Bogart edebiyat dunyasına dahi kabul edildi. Romanda butun bir kuşağın kimlik bunalımının yukunu taşıyan baş kişi Bogart filmleri seyreder ve tipik Bogart kıyafetinde erkekliğini bulmaya cabalar. Rock grubu Little Feat, Bogart ismini bir fiil gibi cekti: “Don't bogart that joint, my friend.” [“Cıgarayı bogartlama dostum."] (…) '80'li yılların fazlasıyla duygusal ve gozyaşı pınarlarını hedef alan pop parcalarından birinin nakaratı da şoyleydi: "We had it all, just like Bogey and Bacall." ["Her şeye sahiptik, tıpkı Bogey ve Bacall gibi."] Tıp Âlemi bile aynı donemde olağan normları aşacak derecede kalın ses sendromuna “Bogie ve Bacall Sendromu”, kısaca BBS, teknik terimini uygun goruyordu.” (s. 13)
Alıntıdır • PDF-cs • 2.16 MB
