Muhsin Ertuğrul, İnsan ve Tiyatro Uzerine “Gorduklerim”, Yankı Yayınları, 1975, 126 s.
[Arka kapaktan]
“Ben, 28 Şubat 1892’de İstanbul’da doğmuşum.
Eskiden (MERCAN İDADİSİ)nde oğrencilerin, yabancı dil olarak, Fransızcadan gayri, dort azınlık dilinden birini de oğrenmek zorunluğu vardı. Ben Rumcayı sectim. Oğretmenimiz VAFÎ Bey adında saygı değer bir kişiydi. Yeni oğrenmeye başladığımız Rumcanın etkisiyle olacak 1908’de ATİNA’yı gordum. 1909’da tiyatroya girdim, 1911 ve 1913’te iki kez PARİS’e gittim. 1917’de BERLİN’deydim. 1922’de VİYANA’yı, 1924’te STOCKHOLM’u, 1925’te MOSKOVA’yı, 1927’de AMERİKA’yı, 1934’te ROMA’yı, LONDRA’yı, 1960’ta tekrar AMERİKA’yı, 1967’de İSPANYA’yı tanıdım.
Bu yolculukların amacı buraların tiyatrolarını gormekti. Ama insanoğlu, yalnız kendi gormekle kalmıyor, gorduklerini başkalarına da anlatmaya kalkıyor. Bu kitaptaki yazıların coğu işte boyle bir suru yolculuk izlenimleri. Bu yolculuklarda oğrenilen şeylerin, insanın gelişmesinde, duşuncesinin genişlemesinde buyuk etkisi oluyor.”
* * *
[Muhsin Ertuğrul’un sağlığında yayımlanan bu hatıratından olumunden sonra bir grup akademisyence derlenen anılarında () her ne hikmetse hic soz edilmemiş. Tuhaf gercekten. Ayıp aslında. Bence tabii…]
Alıntıdır • PDF-cs • 1.9 MB
