Ester Ruben - Bakırkoy Guncesi
Epsilon, 2007, 145, , Anı
Sizden cok daha genc olan insanlara bu dunyayı nasıl anlatırsınız? Histerinizi sozcuklere dokerek mi yoksa susarak mı? Bir kelebeği resmederek mi yoksa ona kelebeği gostererek mi?
Ruhunuzdaki ve bedeninizdeki acmazlarla, hayat size kotu bir oyun oynadı diye oyun oynamaktan vazgecmek olmaz. Her an vurucu hamleler bekleyen bir dama değil miydi hayat? Okumak lazım işte o zaman; yazmak lazım ruhu beslemek icin. Uzun ve ayrıntılı yolculuklarda ruhunuzun kapılarını aralayabilecek edebiyatı keşfetmek lazım.
Hicbir şey yerli yerinde olmaz bazen. Ruhumuz iyi değilse bunu boyle hissederiz; ama yaşamın edebiyatına kaynaktır tum bunlar. Duşunen adam gibiyim bir hastane bahcesinde. Bir gomlek bağlamışlar uzerime; urperirim kendimden. Şiir okur, masal anlatırım; gecer tum huzunler, her şey eskisi gibi olur. Gunceler tutarım tanıklık etsin diye bana, yaşanmışlardan daha cok anı kalsın elimde. Hayatı ağırlamak en ağırından ve ağır yaşamak inadına mutluluk icin.
Sizce?
