"80'li yıllarda "Koc'un Can"ı oldum... 1991 yılında Suleyman Demirel'in politikaya girme davetini kabul etmeyerek "başkanlık tutkumu" sondurdum ve 1991 yılı sonunda da kendi isteğim ile kırk bir yıllık "profesyonellik" hayatımı noktaladım...

41 yıl insan hayatının uzunca bir bolumunu kapsıyor!

Bu yılların benim icin onemli ve anlamlı yonu, tamamının Koc Topluluğu'nda gecmiş olmasıdır! İnsan, bu kadar uzun sure aynı ortam icinde yaşayınca, kendisini cevresi ile butunleştiriyor. Bunun icindir ki zaman zaman, basında cıkan yazılarda beni "Koc'un Can"ı olarak tanıtmalarından buyuk keyif duydum... Arkadaşlarım, onumdeki yeni hayata nasıl uyum sağlayacağımı merak ediyorlardı... Bazıları, "Emekli olmaktan vazgec. Koşene cekilip sakin bir hayat yaşamak senin tarzın olamaz!" uyarısında bulunmuşlardı... Bugun, bu arkadaşlarımın, emeklilik hayatını severek, mutluluk icinde yaşadığımı bilmelerini istiyorum... Ben, yoneticilik yaşamımda hem iyi bir dinleyici olmuş hem de değişik fikirleri uzlaştırma becerisi kazanmıştım... Boyle bir karakter, insanı, daima ozverili olmaya zorluyor. İşte, calışma hayatımın beni en cok yoran tarafı da bu uzlaştırman ozelliğim olmuştu. Bu yuzden, ozveriyle calışmaktan bunaldığımı ve yavaş yavaş kişiliğimin derinliğini kaybettiğimi hissetmeye başlamıştım! Artık bir omur boyu emek verdiğim, ekmeğini yediğim Koc Topluluğundan kopma kararımı, hak ettiğim "ozgurluğe kavuşma ozlemi" olarak yorumluyordum!

Ben, cocukluk ve genclik yıllarımı, devlet memuru bir babanın sahip olduğu mutevazı şartlar icinde yaşadım. Bunun icindir ki, Galatasaray Lisesi'nde okumuş olmayı, "genclik cağımın luksu" olarak hatırlarım!

Şimdi, kendimi, altmış sekiz yaşında "sade vatandaşlığı" benimsemiş birisi olarak goruyorum ve Koc Topluluğu'nda gecen hayatımı "Olgunluk cağımın gorkemli donemi" olarak değerlendiriyorum... Bu vesileyle, sizin de benim şu duygumu bilmenizi istiyorum. Koc ailesinin ve calışma arkadaşlarımın guvenine sahip olarak ulaştığım makam ve elde ettiğim yetkiler sebebiyle asla buyukluk gururuna kapılmadım. Şımarıklığın cirkinliğini, kendime, eşime ve cocuklarıma bulaştırmadım! " ikbal yıllarımı" boyle onurlu bir cizgide tamamladığım icin buyuk bir mutluluk duyuyor ve onumdeki yılları ozgurce yaşamaya devam etmek istiyorum..."



Can Kırac - Anılarımla Patronum Vehbi Koc - 1999