Trocki - Lenin
Suda Yayınları, 1. Basım, 1975
?Londra?ya 1902 sonbaharında, sanırım ekim ayında, bîr sabah erkenden vardım. Gideceğim yeri bir arabacıya, elkol işaretiyle, gucbel anlatabildim, Ve araba beni elimdeki kÂğıtta yazılı bir adrese goturdu. Vladimir İlyic burada kalıyordu. Kapıyı kapı tokmağıyla birkac kere cal diye onceden uyarılmıştım (galiba Zurih?te). Hatırlayabildiğim kadarıyla, kapıyı Nadejda Konstantinovna acmıştı, kapının gum gum vurulduğunu duyunca, yataktan sıcrayarak uyanmışa benziyordu. Sabahın cok erken bir saatiydi. Benden daha tecrubeli ve daha medenî bir insanın, başkasının kapısını gun doğmadan calacağı yerde, garda bir iki saat sakin sakin beklemesi gerekirdi. Ama ben, Verkholensk?den kacışımın heyecanı icindeydim hÂlÂ. Zurih?te de, tıpkı boyle, ya da buna benzer bir şekilde, Axelrod?un odasma dalmıştım. Hem de gece yarısı.
Vladimir İlyic henuz yataktan kalkmamıştı ve yuzunde şaşkınlıkla karışık bir canayakınlık vardı. İşte ilk goruşmemiz ve ilk konuşmamız bu şartlar icinde oldu. Vladimir İlyic ve Nadejda Konstantinovna beni, daha once Clair?in (M. G. Krjijanovsky) yazdığı bir mektuptan tanıyorlardı. Clair, beni Samara?da «Pero» (Kalem) takma adıyla İskra orgutune Âdeta resmen almıştı. Bunun icindir ki «Pero» gelmiş diye karşılandım...?
Suda Yayınları, 1. Basım, 1975
?Londra?ya 1902 sonbaharında, sanırım ekim ayında, bîr sabah erkenden vardım. Gideceğim yeri bir arabacıya, elkol işaretiyle, gucbel anlatabildim, Ve araba beni elimdeki kÂğıtta yazılı bir adrese goturdu. Vladimir İlyic burada kalıyordu. Kapıyı kapı tokmağıyla birkac kere cal diye onceden uyarılmıştım (galiba Zurih?te). Hatırlayabildiğim kadarıyla, kapıyı Nadejda Konstantinovna acmıştı, kapının gum gum vurulduğunu duyunca, yataktan sıcrayarak uyanmışa benziyordu. Sabahın cok erken bir saatiydi. Benden daha tecrubeli ve daha medenî bir insanın, başkasının kapısını gun doğmadan calacağı yerde, garda bir iki saat sakin sakin beklemesi gerekirdi. Ama ben, Verkholensk?den kacışımın heyecanı icindeydim hÂlÂ. Zurih?te de, tıpkı boyle, ya da buna benzer bir şekilde, Axelrod?un odasma dalmıştım. Hem de gece yarısı.
Vladimir İlyic henuz yataktan kalkmamıştı ve yuzunde şaşkınlıkla karışık bir canayakınlık vardı. İşte ilk goruşmemiz ve ilk konuşmamız bu şartlar icinde oldu. Vladimir İlyic ve Nadejda Konstantinovna beni, daha once Clair?in (M. G. Krjijanovsky) yazdığı bir mektuptan tanıyorlardı. Clair, beni Samara?da «Pero» (Kalem) takma adıyla İskra orgutune Âdeta resmen almıştı. Bunun icindir ki «Pero» gelmiş diye karşılandım...?
