Dostlarımın korkularında ne dereceye kadar haklı olduklarını bir saat sonra oğrenecektim; fakat, arabanın icinde Partinin polisleri ile memurlar arasında sıkışmış bir durumda iken hÂl başıma gelenlerin ne mÂn ifade ettiğini anlamamış bulunmakta idim; hatt araba, her tarafı kapalı, uniformalı bir askerin beklediği buyuk bir binanın onunde durduğu zaman bile. Yine bir tek kelime soylemeden kadın memur arabadan cıkmamı işaret etti ve beni boş bir odaya goturdu, orada da soyunmamı emretti. Elbiselerimin her birini buyuk bir itina ile muayene ettiği sırada cırıl cıplak bekledim, sonra giyinmeme izin verdi ve yine aynı atılışla valizimi karıştırıp aramaya başladı. Bir adam girdi ve bana imzalanacak bir kÂğıt uzattı: bu, benim, sorguya cekilmek uzere alıkonulduğumu tasdik eden bir varaka idi. O kadar hayretler icinde idim ki, metni nihayetine kadar okumadan imza ettim. Sonra bir başkası gorundu. Elinde bir fotoğraf makinesi vardı, bir kac poz resmimi cekti.

metehan35 Sunar