İran Devrimi (1979) sonrasında kullanıma sokulmuş 'İslÂmî fundamentalizm' tabirinden '11 Eylul' (2001) sonrasında yaygınlık kazanan 'İslÂmofobi'ye kadar Batı dunyasının İslÂm algısı genelde yekpÂre bir olumsuzlama doğrultusunda bicimlendi. Bu hÂkim algı, İslÂmî hareketlerin kendi iclerindeki farklılık ve karşıtlıkların ele alınmasını zorlaştıran bir engel teşkil etti hep...
Nakşibendî tarikatının bir kolunun Batı dunyasındaki orgutlenme ve faaliyetlerini inceleyen bu antropolojik calışma, 'tekil' (yekpÂre) bir İslÂm algısından ziyade 'İslÂm coğuldur' dusturundan beslenen eleştirel bir yaklaşımın urunu. Tayfun Atay, tarikatın modern dunyaya bakışından, toplu zikir torenlerine ve siyasal, ahlÂki, eskatolojik (Mehdici) soylemlerine acılan geniş yelpazeli bir etnografik serimleme sunuyor. Topluluğun modern dunyada geleneğini değişime tÂbi tutarak surdurme cırpınışları kadar, kendisine karşıt diğer İslÂmî cevrelerin meydan okumalarına direniş stratejileri de mercek altına alınmakta. İslÂm-ici catışma dinamiklerinin tespitine ilÂveten, tarikatın kendi icindeki iktidar mucadelelerine ilişkin ayrıntılı gozlemlerle calışma iyice seckinleşiyor. Atay, eleştirel cozumlemesini, calıştığı tarikat topluluğuna yonelik seferber ederken, yaptığı araştırmanın kendi bilişsel sisteminde yol actığı dalgalanmalara ilişkin 'oz-duşunumsel' bir paylaşımda bulunmayı da ihmal etmiyor.
Bu kitap, İslÂmî bir yaşam bicimin dışından, ama o hayata icerden bakma cabasının alabildiğine gosterildiği nadir bir kaynak...
Baskı Yılı: 2011
Yayınevi: Berfin Yayınları
Aranabilir PDF
Mediafire
