Sosyalizm, bir ideoloji; ama bilimle celişmeyen yegane ideoloji; insanlığın butununu kuşatıyor, gercekliği carpıtması sozkonusu değil; zira emek?i temel alıyor ve emek, şu ya da bu insanların değil 'İnsan?ın, hem tek hem de zorunlu temeli.
İnsan, beşerî-toplumsal bir varlık olarak hayatını kendisi uretiyor. Uretmekse, varedilmek/yaşanmak istenen hayat parcası ile insan arasındaki munferid engelin yapısı temelinde bicimlenmiş bir cabayı, ?emek?i gerektiriyor. Bu bicimlenişe, aşılacak engelin yapısından kaynaklananlar dışındaki olcutlerin de karıştırıldığı anda, ekonomi toplumsal karşısında ozerkleşmeye başlıyor ve 'uretmek' hayatın uretimi dışına kayıyor. Hayat, kendisini uretenler tarafından belirlenirliğini yitirdiği olcude ortaya cıkacak olansa ?insanlara hukmetme sanatı?, yani sjyaset; ustelik, ozerk ve ayrıcalıklı bir ?iş? olarak: cabanın bir bolumu, artık kendisini harcayanların hayatı yerine, tahakkum uretimi ?iş?ine gidiyor...
Ozyonetim ise, ister nesnelerin yonetimi olsun isterse de insanların, yonetim işlevinin hayatın uretimi karşısındaki ozerk ve ayrıcalıklı ?iş? olmaktan cıkartılması. Proleterliklerinden ibaretmiş farzedilen insanların nihaî zaferini hedeflemek yerine, ivmesini insanların proleterleştirildikleri an ve cercevelerde bulan cok yonlu/mevzili bir strateji; ?motto?su da: ozgurluğu bir defada ve butun zamanlar icin garantileyecek hicbir rejim yoktur; zira ozgurluk, her defasında yeniden fethedilmeyi gerektirir (Proudhon) ve sadece kendisini fethedenlerindir.(Kapak'tan)

Pdf-309 Sf.-8.02 Mb.