Bir kac on yıl oncesine kadar doğanın insanlaşması, calışmanın, toplumsallaşmanın, aklın gelişmesinin bir mucizesi olarak değerlendiriliyor, hayranlıklarından bu surec icinde saptanabilen evrim aşamalarını anlamak ve anlatmakta en yetkin kişiler bile buyuk zorluklar cekiyorlardı... Şimdi artık bu konu buyuk bir bolumuyle aydınlandı. Bulgular bir senfoni guzelliğiyle sergileniyor... Darwin Kuramı'nm doğruluğu ve guzelliği oneri olmanın otesinde ayrıntılarıyla saptandı... Ve saptanmaya devam ediliyor. Ancak son bir kac on yılda pek cok şey değişti... Akıllı insan Homo Sapiens gerek kendi soyundan gelenlere gerekse de doğaya karşı anlaşılması cok kolay olmayan bir tutumla bir hasım, bir duşman gibi davranmaya ya da cok oncelerden beri icinde taşıdığı bu eğilimini acıkca ortaya koymaya, hem kendi geleceğini hem de doğayı geri donuşsuz bir bicimde tahrip etmeye başladı... Bu bağlam icinde Doğanın İnsanlaşması, akıllı insanın gelişimi, -neredeyse- "kotu bir işyeri kazası gibi" uzuntuyle izleniyor. Modern insan bu davranışlarında o denli ileri gidiyor ki bir doğa harikası olarak karşılanan doğanın insanlaşması sureci, doğanın yuz karasına donuşuyor... Bu bağlam icinde "Darwin Devrimi" ni ve bundan geliştirilen seleksiyon teorilerini artık tek başına okumanın yetersizliğini, bu olup bitenleri en azından Kafka'mn daha 6 Nisan 1917'de yazdığı ve dunyanm durumunu "insanlaşmak zorunda kalmış" bir şempanzenin gozuyle "Akademi İcin Bir Rapor" oykusu ile birlikte okumanın ve ona gore bir karar alıp, tavır koymanın gerektiğini ve gene Kafka'mn soylediği "Dunyayla aradaki olumcul mucadelede "dunyanm yanında ol" aforizmasmı benimsediğimin (de) altını cizmek istiyorum.(Kapak)


Pdf-389 Sf-16.2 Mb.

Link kontrol edildi, onaylandı.