Tahran'da inkılÂptan sonra Âzeri Turkleri [Azerbaycan Turkleri] tarafından cıkarılan VARLIK adlı kultur mecmuasının 3-4. sayısında H. N. Altay tarafından yazılan "Zengin Yohsullar (Dilimiz Hakkmda)" başlıklı makaleden (s. 6-7):
Bizim dil mes'elemizi bir nece cumlede hulÂsa etmek istersek bu noktaları acık olarak ilÂn etmemiz gerekir.
1? danışıq dilimizin men ve qadağan olmasına mutlak tahammul edebilmerik. Dilimizi tahkir eylemelerine, hic bir kesin hakkı ve icÂzesi yohtur. Dilimiz her yerde, evde, eşikde, medreselerde, idÂrelerde, resmi ve gayrıresmi mutasavver her bir yerde ve her makamda bizim huviyet ve şahsiyetimizin ayrılmaz bir parcası olarak kayıdsız şartsız danışılacak ve bu tabii hakkımızı istimal ve dilimizden istifÂde yolunda her hansı bir mÂni cıhardan, hÂin ve İran milletinin şanlı bir uzvu Âzerbaycanlıları tahkir eylediği icun bu devlet ve milletin can duşmanıdır.
Ha beyle butun ferhengi [kulturel] ve kavmi hususiyetlerimiz de resmen tanılmalıdır. Mûsikimizi, teatrımızı, dastanlarımızı, tÂrihi ve an'anavi kıymetlerimizi danmağa hickesin hakkı yohtur.
2? Cemi irtibÂtat vÂsıtalarında Turki danışan İranlıların nufusu nisbetinde dil ve ferheng ve san'atımıza gerek yer verilsin. Yevmiye ruznÂmeler, mecellelerimiz gerek olsun. Bizim dilimiz, ferhengimiz, sanatımız mağdur olduğundan devlet bu yolda bize gadir ve ziyanımızı telÂfi etmek icun komek eylemelidir. Radyo ve televizyonun milli şebekesinde bize oz dilimizde hitap olunması lÂzımdır. "Sukut tovtıa"sına son verilmelidir. Matbuatımızın yayılmasına karşı cıhan eller kesilmelidir.
3? Biz dunen vucuda gelmiş bir kavim değilik. Bizim coh gani ve geniş bir edebi ve yazı dilimiz var. Doktor muhsiniler, Abdullah Mustevfiler ve Pehlevi aryacılığına dellÂllık eden ozumuzden cıhan uc dort olke ve millet hÂininin siyasetlerine vÂris cıhanlar bilmelidirler ki bizi Yazmakdan mahrum koydukları sebebiyle biz kısa bir duraklama ve tereddut devresinden sonra oz malımız edebi ve yazı dilimizin gani irsine sahip cıhacağık. Buna sol ve sağ ideolojiler bahanesi ile mÂni olabilmeyecekler. Bizim dilimizi bu efsunlarla bağlayabilmezler. Dilimizin ganiliğini mudafaa icun ayni delilleri hem sovyet Âzerbaycanının salÂhiyetli Âlim ve teorisiyenlerinden nakledeceğik, hem de başka millet ve ideolojilere mensup filologlardan, Bu defa dilimizi danışmak, yazmak ve gecmişimizle alÂkalanmak "gunahı" ile bizi ne "komunist" ne de "panturkist"lik bahanesiyle boğabileceksiniz. Bu zengin (gani) yazı dilimizi yadımıza salmak icun bu safhalarda bahsimiz devam edecek."
Ahmet Bican Ercilasun, Dilde Birlik, Conk Yayınları, İstanbul, 1984, s. 17-18
(Prof. Dr. Hamit Nutki Altay, Zengin Yoksullar (Dilimiz Hakkında), Varlık dergisi, sayı 3-4, s. 6-7, 1358 [1979])