Bundan yaklaşık 3 - 4 milyar yıl once evrensel bir piyango cekilmiş ve buyuk bir olasılıkla en buyuk ikramiye dunyaya isabet etmiştir. Bu, kendi benzerini uretebilen, coğalabilen, yenilenebilen, değişebilen; fakat, ancak belirli koşullar altında niteliğini koruyabilen canlılığın ilk mayasıdır. Bu eşsiz oz, doğanın laboratuvarlarında 3 - 4 milyar yıI sureyle işlenmiş, dallandırılmış, ceşitlendirilmiş ve gecmişdekini gozonune almazsak bugun yaşayan yaklaşık 700.000 civarında bitki, 1.500.000 civarında da hayvan turunun ortaya cıkmasına neden olmuştur.
Bu gelişimin son halkası, kuşkusuz, araştlrma yeteneğine sahip, soyut duşunebilen ve oğrendiklerini zamandaşlarma ve gelecek kuşaklara en etkin bir şekilde aktarabilen "insan" dır. Atalarımızın kazandıkları bilgileri aynı yolla bize aktarmaları, tarihsel bir kulturun meydana gelmesine ve doğan her "insanın" bu kultur uzerine birşeyler ekleme olanağı bulmasına neden olmuştur. Bu gelişim, durmayan ve durdurulamayan bir surekliliktir. Değişim, evrenin ozunde vardır. Her saniye genişleyen, ver değiştiren bir evrende, onun bir kısmını oluşturan parcaların sabit kalmasını duşunmek, doğaya ters duşmek demektir. Tum canlılar ve cansızlar bu evrensel yasanın dışına cıkamazlar. Bu nedenle, evrenin gerek cansız gerekse canlı yapılarının zaman sureci icerisindeki değişimini incelemek, tarafsız ve somut bir duşunceyı; yani "insan" olmayı gerektirir. Bu nedenle o en gelişmiş varlik olarak nitelendirilir.
Alıntıdır. Duzenleme bana aittir
