"...Okurken, Homeros'un dunyasının her şeyden once aristokratik bir dunya olduğunu goruyorsunuz; Shakespeare'deki gibi; Tolstoy'un o unlu eseri "Savaş ve Barış"taki gibi. Hic gorulmemiş bir konukseverlik anlayışıyla karşılaşıyorsunuz mesela. Tanrılar, o doneme değin alışılagelmiş tanrı betimlemesinden cok daha farklı bir kimlikte, tanrıdan cok birer insanmışcasına dikiliyorlar karşınıza. Neredeyse sırf savaşcıların, kralların dunyasına surukleniyorsunuz ve servetin, hunerin, itibarın dışında, gorebileceğiniz sadece birkac şey kalıyor geriye. Resmedilen dunya kadınların ya da cocukların değil, baştan sona erkeklerin dunyası ayrıca; tutsaklarıyla, koleleriyle tam bir savaş dunyası. Sozu gecer, hatırı sayılır liderlerin, buyuk ev reislerinin dunyası. Moses I. Finley bu dunyayı baştan sona, ustelik dupduru bir tarzda resmediyor size..."







.