Usta yazar Sadık Hidayet, 17 Şubat 1903 ’te Tahran ’da doğdu. Edebiyat alanında isim yapmış bir aileye mensuptur. Babası İ‘tizÂdu ’l-Mulk HidÂyet Kulı Han, HidÂyet kabilesinin kurucusu Rız Kulı Han HidÂyet ’in torunudur. SÂdık HidÂyet, ilk oğrenimini Medrese-i İlmiyye ’de ve orta oğrenimini DÂrulfunun ’da tamamladıktan sonra Tahran ’daki Saint Louis Lisesi ’nde okudu. 1925 ’te gittiği Belcika ’da ve ardından Fransa ’da inşaat muhendisliği okumaya başladı. Bu sırada Avrupa ’nın onde gelen aydınlarıyla tanıştı. Ancak edebiyata olan ilgisi onu muhendislikten vazgecirdi. 1930 ’da oğrenimini yarıda bırakarak İran ’a dondu. 
Tahran ’da Millî Banka, Pars Ajansı ve bazı şirketlerde kısa sureli gorevler aldı. 1934 ’te Mucteb Mînovî, Buzurg-i Alevî ve Mes‘ûd-i Ferzad ile “Dortler” (Reb‘a) olarak bilinen edebiyat topluluğunu kurdu. 1936 ’da gittiği Bombay ’da Pehlevî dilini ve Hint felsefesini oğrendi, ertesi yıl İran ’a dondu. 1938 ’de İran muziğini Batılı standartlara gore yeniden duzenlemek icin kurulan İdÂre-i Mûsikī-i Kişver ’in sekreterliğine getirildi. Aynı zamanda Mecelle-i Mûsîḳī dergisinin yayın editorlerinden oldu. 1945 ’te Ozbekistan ’ın Taşkent ve diğer bazı şehirlerine gitti. 
1940 ’tan sonra realist bir uslupla hikaye yazmaya başladı. Hikayelerini iceren Seg-i Vilgerd adlı eseri bu donemin urunudur. Yazarlığının ikinci donemindeki eserlerinde aşk ve mutluluğun her insanın hakkı olduğu, fakat gerceğin boyle olmadığı duşuncesi hÂkimdir. 1941-1947 yılları arasındaki yazıları siyasî bir muhteva taşır. Arkadaşları Tudeh Partisi cevresindendi ve yazı yazdığı dergiler de sol ideolojiyi temsil ediyordu. Ancak zamanla yaptığı sert eleştirilerden sonra o cevreyle ilişkisini kesti. 1950 yılı sonlarında Paris ’e gitti. Dort ay sonra icine duştuğu psikolojik bunalımın ardından 9 Nisan 1951 ’de evinde intihar etti ve Père Lachaise Mezarlığı ’na defnedildi. İletişim icin: [email protected]
Tahran ’da Millî Banka, Pars Ajansı ve bazı şirketlerde kısa sureli gorevler aldı. 1934 ’te Mucteb Mînovî, Buzurg-i Alevî ve Mes‘ûd-i Ferzad ile “Dortler” (Reb‘a) olarak bilinen edebiyat topluluğunu kurdu. 1936 ’da gittiği Bombay ’da Pehlevî dilini ve Hint felsefesini oğrendi, ertesi yıl İran ’a dondu. 1938 ’de İran muziğini Batılı standartlara gore yeniden duzenlemek icin kurulan İdÂre-i Mûsikī-i Kişver ’in sekreterliğine getirildi. Aynı zamanda Mecelle-i Mûsîḳī dergisinin yayın editorlerinden oldu. 1945 ’te Ozbekistan ’ın Taşkent ve diğer bazı şehirlerine gitti. 1940 ’tan sonra realist bir uslupla hikaye yazmaya başladı. Hikayelerini iceren Seg-i Vilgerd adlı eseri bu donemin urunudur. Yazarlığının ikinci donemindeki eserlerinde aşk ve mutluluğun her insanın hakkı olduğu, fakat gerceğin boyle olmadığı duşuncesi hÂkimdir. 1941-1947 yılları arasındaki yazıları siyasî bir muhteva taşır. Arkadaşları Tudeh Partisi cevresindendi ve yazı yazdığı dergiler de sol ideolojiyi temsil ediyordu. Ancak zamanla yaptığı sert eleştirilerden sonra o cevreyle ilişkisini kesti. 1950 yılı sonlarında Paris ’e gitti. Dort ay sonra icine duştuğu psikolojik bunalımın ardından 9 Nisan 1951 ’de evinde intihar etti ve Père Lachaise Mezarlığı ’na defnedildi. İletişim icin: [email protected]