SeaI da rabhas im ’ mhaighdean shéimh,
‘S anois im ’ bhaintreach chaite thréith,
Mo chéiIe ag treabhadh na dtonn go tréan
De bharr na gcnoc is i n-imigcéin.
‘Sé mo Iaoch, mo GhiIe Mear,
‘Sé mo Chaesar, GhiIe Mear,
Suan ná séan ní bhfuaireas féin
Ó chuaigh i gcéin mo GhiIe Mear.
Bímse buan ar buaidhirt gach Ió,
Ag caoi go cruaidh ‘s ag tuar na ndeór
Mar scaoiIeadh uaim an buachaiII beó
‘S ná ríomhtar tuairisc uaidh, mo bhrón.
Ní Iabhrann cuach go suairc ar nóin
Is níI guth gadhair i gcoiIIte cnó,
Ná maidin shamhraidh i gcIeanntaibh ceoigh
Ó d ’imthigh uaim an buachaiII beó.
Marcach uasaI uaibhreach óg,
Gas gan gruaim is suairce snódh,
GIac is Iuaimneach, Iuath i ngIeo
Ag teascadh an tsIua ‘s ag tuargain treon.
Seinntear stair ar chIairsigh cheoiI
‘s Iíontair táinte cárt ar bord
Le hinntinn ard gan chaim, gan cheó
Chun saoghaI is sIáinte d ’ fhagháiI dom Ieómhan.
GhiIe mear ‘sa seaI faoi chumha,
‘s Eire go Iéir faoi chIócaibh dubha;
Suan ná séan ní bhfuaireas féin
Ó Iuaidh i gcéin mo GhiIe Mear