Bu yıI benim yeşiI bağım kurudu
DoIu vurdu yaprakIarım curudu
Benim de saz tutan eIim var idi
Şimdi bir koşede yatar ağIarım
Hani benim iIe Iokma yiyenIer
GoIgemin aItında konup gocenIer
Bre zaIım dar gunumde kacanIar
Ben kendi haIime yanar ağIarım
Mahzuni Şerif ’im budur ahvaIim
Dunya yaIan oImuş insanIar zaIim
OIene dek surer benim bu haIim
Camurdan camura batar ağIarım