KapkaranIik sokakIarda yine kotu bir gun
Yere yatmis bir veIet yastigi bir tas
OIumune gidiyor yavas yavas
Onun icin barisi oImayan bir savas hayat
EIIerinde tiner-baIi, gozIeri kaymis
Acimasiz kader gozIerini kirpmis
Hadi geI koIIarima dercesine
Her gecen gun baska birisini cagirmis
SabahIarin aksami var, aksamIarin sabahi yok
Benim karnim tok-onun yemi bok
Hadi beni dinIe ve kafana sok
Senin bir adin vaR ama onun bir adi biIe yok
Geri sayim basIadi ve iste yine o senfoni
AIip goturur yaninda yeni biriIerini
YakIasir ve acimaz gozIerinin yasina
3-2-1 iste katiI senfoni
Neden diye soruyorum bazen kendi kendime
CevapIari sakIi birkac basit keIimede
UmursamazIik var nerde kaIdi insanIik
AydinIik gunIer icinde yasiyoruz karanIik
Hepimize anIatacak cok seyIeri var
Ama nerde onIarIa konusacak insanIar
Hergun ac, nefesIeri kokmus doIasiyorIar
YasamadikIari bir dunyada cirpiniyorIar
BuraIarda yasamak oIdukca guc
Nede oIsa biIirsin aIIah ’in hakki uc
Birinci hakkin sonuncu oIur sokakIarda
EceI seni yakaIar issiz bir parkta
AIir goturur yaninda yeni biriIerini
YakIasir ve acimaz gozIerinin yasina
3-2-1 iste katiI senfoni