Boş bi kadeh durur ellerimde bugunun emrinde
Benim, bilinen her derdin acının ellerindeyim
Katillerin emrinde sokak cocuğunun dilindeyim
Gozlerim yanar ben hayatımın amınakoydum
En derinlerindeyim bi kufur kadar acizim
Yinede karar sizlerin abim alkışlarla sahnedeyim
Alıştığım bi sokak kulturu var bilin istedim
Yuzbinlerin onundeyken gozunu karartan biriydim
Sevgilerin nedenlerini bilemedim psikopat biriydim
Olemedim vuruldum defalarca cozemedim
Bi gun olsun insan gibi gulemedim len bilemedim
Bırakıp gitmek istedim engellere takıldım gidemedim
Bi katilin sevinciyim bugun anne seni gormeliyim
Kadeh kaldıran ellerimdeki kan yerlere suzulmeli
Kalkıp gitmeli ya da dort duvar arasında delirmeli
Belki caredir olum bugun derdime derman olur gibi
Bir cocuğun elinden akan kan gibi
Nefesim gibi caresizim
Bir sokağın sessizliği gibi
Bir şarjore takılan mermi gibi caresiz
Lanet ederim insanlara gulsem bana bilirim icten olmaz
Soğudum amına koduğumun hayatından
Nedenle bi maceraya başlar olumun korkusu
Aldırmadan onune bak bu duyguların yorgunluğu
Kimine gore bi maceradan ibaret benim hayatım
Bu puslu kaldırımların gunahlarıyla vardı tanrım
Anladım bi gelecek hayalinden uzak yaşadım
Aynı kaldırımlara aşığım burada hatıralar anlatırdım
Benim evim bu kultur benim evim İzmir Yakaza
Benim evim Ankara kargaşa benim evim sokaklarda
Benim evim bazen bi kaldırımın sabahlarında
Benim evim bazen sahne bazen kadeh kaldırılan ortamda
Butun gunahlarıma rağmen arkamda
Dost değil bi kardeş gibi kalleşlerin ortasında
Bakın bizlere herşeye rağmen ayaklardayız
Amına koduğumun hayatından sizlere kucuk bir armağan daha
Bir cocuğun elinden akan kan gibi
Nefesim gibi caresizim
Bir sokağın sessizliği gibi
Bir şarjore takılan mermi gibi caresiz