Sonbaharların huzunlerini ben bilirim
Fahişenin sokaklarda ekmek kavgalarını bilirim
10 yaşında kuru bi ekmek icin calanı bilirim
Yarı oluyken insanların hayatlarını ben bilirim
Girmediğin tum yerlerde ayak izleri mevcut benim
Acılardan urperen tum cocuklarıda ben bilirim
Diz cokerler karşısında hayatlarını duvarlarda
Cığlıklara karışan onca zamanı bilirim ben bilirim
Butun iğrenc sokakları ve butun sokak lambalarını
Korkuları ve gozyaşları ben bilirdim
Olumune onune dimdik durup defalarca tattım onuda
Kalktım ayağa bırakıp arkama yurudum orda
Bugunleride ben bilirim ezberledik her bi taşının
Kaldırımların abi kaldırın anlayın lan a…a k…..m
Kimseler bunu hak etmiyor dudaklarım ısınmıyor
Bu dunya beni korkutuyor isyanlara ramak kaldı
Insanları ben bilirim
İlk ben uşudum onlar gibi nedenlerini bilmiyoz biz
Bilincim yerindemi bugunlerde sanki deliriyom
Damla damla oluyoruz bu beyaz gunleri gormedik
Umutsuz bi kadre bağlı mutluluk yok bilmiyoz
Nerede kaldı yaşlılık son nefes nerde kaldı
Nerede kaldı titrediğim bedeni raflara kaldır
Binbir olumun ortasında kan golunde huzur aradım
Dunyaya kapatılan tum kapıların arkasında yaşadım
Her gun yeni bir parca bedene veda der ve gider tanrım
Guzel tanrım nedeni bilmek hakkım neden
Bugun gelene kadar soğuklarda koşe başlarında yaşadım
Son bir isyan cıldırmadan kendimi sokaklarda tanıdım
Korku bedenin istilasına uğrar bugun hisset tadı
Kan damladı yanar cam ve feryat figar ordalar
Ansızın bi veda havası dağlardan ovalar abi
Yardım edlini beklediler maalesef gelen olmadı
Karanlıkta beyniminde derinlerinde tanrı belirir
Şiddet ebedi vardı kanla buyutulen cocukların hakkı
Cekmecedeki fotoğraflar pencerenin onunde
Oturduğun zamanları bi duşle insanlar hayli delirin
İlk ben uşudum onlar gibi nedenlerini bilmiyoz biz
Bilincim yerindemi bugunlerde sanki deliriyom
Damla damla oluyoruz bu beyaz gunleri bormedik
Umutsuz bi kadere bağlı mutluluk yok bilmiyoz