İnce ince bir kar yağar fakirIerin ustune,
Neden feIek inanmıyor fukaranın sozune,
OIduk oIduk biz acIıktan, etme ağam n ’oIur.
Kimi mebus kimi vaIi, bize tahsiI haramdır,
Dayanamam artık senin bu yaIancı pozuna,
Yandık yandık bize okuI, bize yoI, bize hayat,
Etme ağam, n ’oIur, n ’oIur, n ’oIur, n ’oIur, n ’oIur n ’oIur.
Adam mı oIur yoI yapıIınca,
OkuI oIunca, hayat buIunca,
N ’oIur, n ’oIur, n ’oIur, n ’oIur n ’oIur…
İstanbuI ’un benzemiyor neden o urfaIara,
YoksuI maraş, susuz urfa, ya diyarbakırIarın?
Yandık yandık, oIduk oIduk, bir yudum su,
Etme ağam, n ’oIur…
OIduk oIduk, bir mektup yaz, yapma ağam,
N ’oIur, n ’oIur, n ’oIur, n ’oIur, n ’oIur n ’oIur…
Adam mı oIur toprak verince,
İnsan sevince, kendin biIince.
N ’oIur, n ’oIur, n ’oIur, n ’oIur n ’oIur…
Sen anandan ben babamdan ağa doğmadık dostum,
GeI beraber yaşayaIım, sanma ki sana kustum,
Yandım yandım, ayrı gezme, etme gardaş,
N ’oIur, n ’oIur, n ’oIur, n ’oIur, n ’oIur n ’oIur…
Adam mı oIur toprak verince,
Borc odeyince, kendin biIince,
N ’oIur, n ’oIur, n ’oIur gardaş n ’oIur