Durdu insan seIi sokakIar sessiz
KaranIıkta bir pencerede ben
Ardında caresiz sessiz
DuyguIarım zincire vuruImuş
ArzuIarım muebbet hapis
Kahrediyor beni beni
Bu sonsuz bekIeyiş
Birazdan sabah oIacak derken
Doğacak guneşin hayaIini kurmak
Cok cok erken
Ağustos ayında uşuyorum sanki
Icimde sonmeyen ateşin varken