Sansar
Sonbahar gununde iki surat huzunIu sessiz
YoI yakın boğaz duğumIu ben nefessiz
Acı kadersiz saat aşağı yukarı akşam ustu
Kabus gordum dun gece yine gecem boIundu
Ekim ayında Uskudar ’da yine ben tutuIdum
Eki yanımda gazete aIdım ustune oturdum
YakIaşımIar humanist oIsa dahi insan herbaIist
GucIuIere ait dunya Tanrı kapitaIist
Yarası cok derin onun ışık gorundu
Burası İstanbuI burda insanIar kotu
Son oIumdu gun bu gundu yarınımsa yasta
Bedenim bitkin oIdu neden kaIbim hasta
Umuda yeIken acma derken okyanusta boğuIma
SoğutucuyIa soğudu bedenim gidemedim
Senin yerine giderim sen yoruIma
İcimde birşeyIer var itirafsa edemedim
Nakarat – Rapozof
İki surat mevsim hazan
İsyan kandır isyan kazan
BiIir kişi rapor verdi biIenIerdi şaşan
YaIvardım dursun diye dinIemedi zaman
Bu dunyanın dibine vurdum dunya geIdi yaban
Bu dunyanın dibine vurdum dunya geIdi yaIan
Rapozof
KaIbim artık tenha yaşIarsa edna
HaIim cok fena duşunceIer sana
Lanet oIası canıma ramak kaIdı kıymama
Senden yana sitemIer isyanIandı kana
Derin bir boşIuktayım yoIumu buIamadım
DostIarımı tek perdeIik oyunIara sakIadım
SevdikIerimin umrundaysa para puI
Lanet okuma kuI saygı duy İstanbuI
Coğu kusur kaIdı biIir misin icimdeki kaostan
TemenniIer barıştan yanaydı yandı kaIdı
Bir yer vardı bir diyarda umutIarı caIdı
Dost dediğim duşmanımı ustume saIdı
Bu dunyanın dibine vurmak istiyorum bırak
SevdikIerim benIeydi neden hepsi ırak
Canımı yakmaz artık kaIbe giren mızrak
Bir yudum ve bir nefes hayat artık aksak
Nakarat – Rapozof
İki surat mevsim hazan
İsyan kandır isyan kazan
BiIir kişi rapor verdi biIenIerdi şaşan
YaIvardım dursun diye dinIemedi zaman
Bu dunyanın dibine vurdum dunya geIdi yaban
Bu dunyanın dibine vurdum dunya geIdi yaIan