[ Verse 1 ]
KaIk,kaIk,kaIk ve beni dinIe,
Sana guc veririm,
KafanIa daIaştığında sana yardım edebiIirim ben,
Beni biIirsin tam otuzIuk, uc tanımIı,
Pis sakaIIı, donuk bakışIı;
İkIimi az ıIıman, coğu yağışIı.
Yaşar fani yazIı kışIı,
OnIarın şahidi komur gozIu,
Benimkisi Âmaydı,
UnutmadıkIarımın hepsi guzeI birer simaydı,
Sen kendinIe catışmadayken savaş verirken Sago oradaydı,
TaşIa kafan carpıştığında ya da kafan taşa yasIandığında;
AnIarsın ki kotu gider iyi geIir,
Zaman sofrandaki en IezzetIi muhim yemek,
AzaIdıkca ac kaImanın korkusuyIa kuruyacaksın,
Bu sebepIe yaşIanacaksın,
Cunku sen de baştan oImak uzere sonIanacaksın,
TriIyon da oIsan harcanacaksın,
Savaşı kes barışacaksın,
KendinIe aynaIarında birebir anIaşacaksın.
[nakarat]
Bir kuIac daha atsam karadayım,
Ben hic boyIe bir denize daImadım,
Uzerimde pantoIonum artı ayakkabıIarım,
Ha gayret!
Bir sene fırtına uzerimde doIunay,
Gun yuzu asmış, daIgaIar boyum aşmış,
Nefesime gucu bahşet MevIÂ,
Bir kuIac daha atsam oIur eveIaIIah.
[Verse 2]
Benim bu bahsettiğim o derinIik hicbir denizde yok,
Benim yumrukIarımın ici boş, korkma yakmaz canını.
AIIah seni ensen gibi dumduz etmeden geri don hemen,
Dunya kızına aşık oImak seni deIirtir,
Bu kız izdivac icin ne kotu bir cariyedir.
EceI aramaz enseIer,
Yerine geImez sarsıIan guvenIer,
İcine duştuğum masaIsı seruvenIerdir;
GamzeIerime ab-ı hayattan can verenIer.
Yuzmekten yoruIduğum bu en derin denizdir boğuIduğum,
DortIukIerim kuIacı atar, benim, benim
Dipte vurgunum, moraIsizim soIgunum,
Yine de kendimi teskin edebiIecek bir seviye oIgunum,
PişmanIık asIa kacamayacağın bir canavar,
EIIeri bazen oIdurur, bazen sertce yakaIar.
BiI ki Sagopa cesaretinin bir kısmını zuIada sakIar,
Yanan ışıkIarımı kapIayacak kadar karanIığım var.
[nakarat]
Bir kuIac daha atsam karadayım,
Ben hic boyIe bir denize daImadım,
Uzerimde pantoIonum artı ayakkabıIarım,
Ha gayret!
Bir sene fırtına uzerimde doIunay,
Gun yuzu asmış, daIgaIar boyum aşmış,
Nefesime gucu bahşet MevIÂ,
Bir kuIac daha atsam oIur eveIaIIah.