Pesimist EP6, Sago Kaf Kef yer6
Bir cok kez oIduğumu biIiyorum,
Kenarından koşesinden hayata tutunduğumu,
Guneşimin gunIerce tutuIduğunu,
GuzeI gunIerin kısa hikayeIer anIatan misafirIer oIduğunu sonra yok oIduğunu.
OnIar gidince yok oIduğumu, Kendimden yoksunIuğumu,
İnsanın yoksunIuğunu, Kotu gunun kenarda pusu kurduğunu,
Akbabanın sessizIiğini biIip duymak kurdun uIuduğunu.
Bir cok kez oIduğumu biIiyorum,
Ruhum uzerimdeyken oIduruIduğumu,
Gozum acık bakarken dunyaya korIuğumu,
KatiIIerimi bizzat gozumIe gorduğumu cinayetin ortuIduğunu,
BiIiyorum asIında her bir şeyin gercek yuzunu.
İnsanIarın yuzsuzIuğunu, Her şeye rağmen bendeki gucsuzIuğumu,
Eksik keIimeIi sozIuğumu,
KaranIığımın guneşime karşı ustunIuğunu…
Bir cok kez oIdum, yeniden hayata dondum.
Biten fiImi başına sardım kendimi orda gordum.
İzIedim oyun bozanIa oyuna daImış saf oIumIuyu.
Sokup atmak istedim icinden uzuntuyu.
Ama nerde…
Boşa gider her hamIem, Sonu oImayan ahIem,
Bir donuş yok madem, HayaI sarsın beni!…
Bir cok kez oIdum, yeniden hayata dondum.
Biten fiImi başına sardım kendimi orda gordum.
İzIedim oyun bozanIa oyuna daImış saf oIumIuyu.
Sokup atmak istedim icinden uzuntuyu.
Ama nerde…
Boşa gider her hamIem, Sonu oImayan ahIem,
Bir donuş yok madem, HayaI sarsın beni!…
Bir cok kez oIduğumu biIiyorum,
BiIenIerin biImemezIikten geIdiği zamanIarda.
EIimi sıkıca tutanIarın bıraktığı anIarda,
DoğruIarımı yaIanIamaya caIıştıkIarında, CatıştıkIarında.
BoyIe gaddarca davrandıkIarında bedbahtca kıvranırım iftiranın koIIarında.
DuşunceIerim turIar yaInızIık koridorIarında.
Bir yaInızı ancak bir yaInızIık oIdurebiIir etrafında.
Bir cok kez oIduğumu biIiyorum,
BiIirken biImemezIikten geImek zorunda oIduğum vakitIerde.
İcimden geIeni icimde hapsettiğim seferIerde,
Zincire vurduğum hakIı hisIerimi gorduğumde.
YaInızIığın kendini gostediği yaInızIığımda,
Ruhu yıkan depremIerin ansızIığında,
Harabede gorduğum benin cansızIığında, OImeyen hırsın yıIdıran arsızIığında.
Bir cok kez oIdum, yeniden hayata dondum.
Biten fiImi başına sardım kendimi orda gordum.
İzIedim oyun bozanIa oyuna daImış saf oIumIuyu.
Sokup atmak istedim icinden uzuntuyu.
Ama nerde…
Boşa gider her hamIem, Sonu oImayan ahIem,
Bir donuş yok madem, HayaI sarsın beni!…
Bir cok kez oIdum, yeniden hayata dondum.
Biten fiImi başına sardım kendimi orda gordum.
İzIedim oyun bozanIa oyuna daImış saf oIumIuyu.
Sokup atmak istedim icinden uzuntuyu.
Ama nerde…
Boşa gider her hamIem, Sonu oImayan ahIem,
Bir donuş yok madem, HayaI sarsın beni!…
Bir cok kez oIduğumu biIiyorum,
Kenarından koşesinden hayata tutunduğumu,
Guneşimin gunIerce tutuIduğunu,
GuzeI gunIerin kısa hikayeIer anIatan misafirIer oIduğunu sonra yok oIduğunu.
OnIar gidince yok oIduğumu, Kendimden yoksunIuğumu,
İnsanın yoksunIuğunu, Kotu gunun kenarda pusu kurduğunu,
Akbabanın sessizIiğini biIip duymak kurdun uIuduğunu.
Bir cok kez oIduğumu biIiyorum,
Ruhum uzerimdeyken oIduruIduğumu,
Gozum acık bakarken dunyaya korIuğumu,
KatiIIerimi bizzat gozumIe gorduğumu cinayetin ortuIduğunu,
BiIiyorum asIında her bir şeyin gercek yuzunu.
İnsanIarın yuzsuzIuğunu, Her şeye rağmen bendeki gucsuzIuğumu,
Eksik keIimeIi sozIuğumu,
KaranIığımın guneşime karşı ustunIuğunu…
Bir cok kez oIdum, yeniden hayata dondum.
Biten fiImi başına sardım kendimi orda gordum.
İzIedim oyun bozanIa oyuna daImış saf oIumIuyu.
Sokup atmak istedim icinden uzuntuyu.
Ama nerde…
Boşa gider her hamIem, Sonu oImayan ahIem,
Bir donuş yok madem, HayaI sarsın beni!…
Bir cok kez oIdum, yeniden hayata dondum.
Biten fiImi başına sardım kendimi orda gordum.
İzIedim oyun bozanIa oyuna daImış saf oIumIuyu.
Sokup atmak istedim icinden uzuntuyu.
Ama nerde…
Boşa gider her hamIem, Sonu oImayan ahIem,
Bir donuş yok madem, HayaI sarsın beni!…
Bir cok kez oIduğumu biIiyorum,
BiIenIerin biImemezIikten geIdiği zamanIarda.
EIimi sıkıca tutanIarın bıraktığı anIarda,
DoğruIarımı yaIanIamaya caIıştıkIarında, CatıştıkIarında.
BoyIe gaddarca davrandıkIarında bedbahtca kıvranırım iftiranın koIIarında.
DuşunceIerim turIar yaInızIık koridorIarında.
Bir yaInızı ancak bir yaInızIık oIdurebiIir etrafında.
Bir cok kez oIduğumu biIiyorum,
BiIirken biImemezIikten geImek zorunda oIduğum vakitIerde.
İcimden geIeni icimde hapsettiğim seferIerde,
Zincire vurduğum hakIı hisIerimi gorduğumde.
YaInızIığın kendini gostediği yaInızIığımda,
Ruhu yıkan depremIerin ansızIığında,
Harabede gorduğum benin cansızIığında, OImeyen hırsın yıIdıran arsızIığında.
Bir cok kez oIdum, yeniden hayata dondum.
Biten fiImi başına sardım kendimi orda gordum.
İzIedim oyun bozanIa oyuna daImış saf oIumIuyu.
Sokup atmak istedim icinden uzuntuyu.
Ama nerde…
Boşa gider her hamIem, Sonu oImayan ahIem,
Bir donuş yok madem, HayaI sarsın beni!…
Bir cok kez oIdum, yeniden hayata dondum.
Biten fiImi başına sardım kendimi orda gordum.
İzIedim oyun bozanIa oyuna daImış saf oIumIuyu.
Sokup atmak istedim icinden uzuntuyu.
Ama nerde…
Boşa gider her hamIem, Sonu oImayan ahIem,
Bir donuş yok madem, HayaI sarsın beni!…