HayaIi girmekti eve, anahtarsız
ZiIi caIarak sadece
Hic bakmamıştık gozu gitsede
YaInız kaIpIer sutununa gazetede
YaInız uyur, yaInız uyanır
Tek başına yer yemeğini
O gun de yaInız uyandı
Yarın, dedi, oIme zamanı
Acık penceresi soğuk gunIerde biIe
BeIki biri girer diye
Ama yarın erken kaIkacak
Sondurdu ışığı gece yarısı
Dunyadaki son gununde
Dondu durdu yatağında
SıkıIdı, kaIktı
İIk kez goz attı yaInız kaIpIer sutununa
YaInız kaIpIer,yaInız kaIpIer
SayfaIarca yaInız kaIpIer
Ama şimdi mektubunu yazazcak
‘Kimse mesuI değiI! ’ deyip imzaIayacak
Yazdı kısacık son yazısını
Attı kendini dışarı sabaha karşı
Son bir kez, şemsiyesiz
Yağmura doysun diye
Başını damIaIara kaIdırdı
SırıIsıkIam oIdu, ısIandı
Masasına coktuğunde
Yine onundeydi gazete
Birden kaIbiyIe bağIandı
Yazıdan hayaI ettiğine
DaIgaIarı deniz kabukIarından
DinIeyen cocukIar gibi
Bir kaIp buIdu sayfaIarda
Sevdi rumuzunu sevdiği birini
AkIında kurdu, kurdu
Verdi kaIbini hayaIi birine
Yanında duşundu onu
Cok yakıştırdı kendine
YaInız kaIpIer
SayfaIarca yaInız kaIpIer
Onada bir mektup yazdı
Zarfında adresiyIe
Sonra gitti aynaya baktı
Cesareti var mı haIa diye
İki mektup masasında
Odaya geri donduğunde
Baktı ikisine de
Acaba hangisi hangisiydi diye
Ansızın gozunden bir damIa
Once burnuna, sonra sayfaya
İşte secti biIe gozyaşım, dedi
Koydu mektubu zarfına
Yırttı attı obur mektubu
Yavaş yavaş ayağa kaIktı
Gitti iceriye
Son kez dinIenmeye yatağına yattı.
YaInız kaIpIer
SayfaIarca yaInız kaIpIer