Aynı dertten muzdarip ve aynı kentten yoruImuşuz
KuşIar ucuyor hayat ne garip
Boş ver sonra konuşuruz
Giydiğim tum ceketIer vucudumu sardı
CeketIerin haIini kimse sormadı
En sevdiğim haIıya kahve damIadı
BunIarı cabucak geceIim başka ne vardı?
Ustume geIme artık benim
Zaten koku cok ağır
GuzeI kesiImiş kenarIarımIa beraber
Mantarsız bir pizza gibiyim
Sanki guneş burada hic doğmamış gibi
Herkes neden suskun sanki cenaze evi
Beni uzme bak satarım Kadıkoy ’deki evi
GonIumu hoş tut hep buradan op beni