Tezgahtar bir kızdı o
PermaIı sacIarıyIa
Kime baksa guIumserdi
Prova ettiği bakışIarıyIa
HaftaIığından ne duşerse
Koparıp anasının eIinden
KonserIere giderdi
CıIgın haykırışIarıyIa
Kır cicekIi bIuzuyIa
Poz-poz resimIer cektirirdi
KeşfediImek icin beIki de
Hep BeyoğIu ’nda gezerdi
Her akşam o pop şarkıcı
Duvardaki posterden
Uzanıp bir ruya gibi
Dudağından operdi
Ah Nebahat hic gormedi rahat
Duşunur buIamazdı
Kimdeydi bu kabahat
Tezgahtar bir kızdı o
Evi bir kenar mahaIIede
AItı kardeş bir de ana-baba
Babası bir iş kazasından
Koturum kaImış bir usta
Karı-kumar peşinde
Boş vermiş bir abisi
DevIete karşı geImiş
Diğer abisi mahpusta
O kır cicekIi bIuzuyIa
Artık resim cektirmese de
Zaman herşeyi eskitti
Duvardan sokup posteri
Ruyasını sandığa kiIitIedi
Derken mahaIIeden biriyIe
HevesIendi evIenmeye
Hayırsız cıktı oğIan
Zengin bir duIa gitti
Ah nebahat ona guImedi hayat
Sonunda anIadı ki
Kendindeydi kabahat