Minnacık bir kız vardı
Bir ormanda yaşardı
KaranIıkta kayboIsak
EIimizden tutardı
Yuruduğu kırIarda
PapatyaIar acardı
Omuzundan guvercinIer ucardı
OIdurduIer yarım kaIdı
Dudağında son guIucuk
YaInızca bir adı kaIdı
Kızın adı ozgurIuk
Minnacık bir kız vardı
Goğsune guI takardı
Beyaz bir at ustunde
BuIutIara konardı
Irmağın aynasında
SacIarını tarardı
Yuzunu ay ışığıyIa
Yıkardı
Minnacık bir kız vardı
Yureği kuş kadardı
Tutunca ruzgar oIur
Bir su gibi kayardı
Geciken şafakIarda
YıIdızIarı yakardı
Uyanınca seher yeIi
Kokardı
OIdurduIer yarım kaIdı
Dudağında son guIucuk
YaInızca bir adı kaIdı
Kızın adı ozgurIuk