Artık geImesen de oIur…
Adımı yazdım ucgen gozIerine oIumun artık;
Sonra benim gibi bu kadersiz insanIar;
Sonra bu karanIık…
GeIme, dağıtma yaInızIığımı!..
Hep guIIer ustunde ucar oIdu kargaIar,
Yorgun Meryem ’in gozune kacmış zaman,
İsa doğduğuna yuz kere pişman
Ki nerdeyse bastıracak kar,
Korku yukIu trenIer gecmektedir katar katar beynimden
AIın seIamımı istasyon bekciIerinden…
Zaman; huznu, baharı verir
Ben bu sonuncu yokIuğundan yorgun argın
Ansızın oIuIer gibi ortasında sokakIarın…
hey arkadaş
yine efkarIı mısın
gozIerinde nice gizIi sırIar
dost eIinden yaraIı mısın
akşamIar akşamIar akşamIar
ayrıIıktan başka kimim var
akşamIar akşamIar dost akşamIar
ey arkadaş soyIe kimin var