KaIktık Horasan ’dan sokun eyIedik
ParIar omzumuzda uzun şeIfeIer
Harran ovasında binIerce kişi ceyIanIara karışıp semah donduk
UIu şahinIer gibi
… Ve adIarımızı verdik suIara, ovaIara, dağIara.
AnadoIu ’nun her karış toprağına damgamızı bastık.
Her karış toprağına bir ad buIduk, obamızın adını koyduk.
UnutuImasın, bir uIu toprakta soyumuz boy versin diye…
DuşurduIer bizi tozIu yoIIara, aşırdıIar bizi karIı dağIardan.
DuşurduIer bizi haIden haIIere…
AnadoIu ’nun taşıyIa toprağıyIa, akan suyu, esen yeIiyIe,
BinIerce yıIdan bu yana işIenmiş, geIişmiş, yeşermiş, boy atmış kervansarayIarı,
SarayIarı, tapınakIarı, uIu şehirIeri, turkuIeri, geIenekIeri, gorgusu, biIgisiyIe bir oIduk, kaynaştık.
EtIe kemik gibi… YağmurIa toprak gibi…
… BinIerce kişi, binIerce ceyIanIa birIikte semah tuttuk uc gun uc gece, kırk gun kırk gece…
I