[Okan Akar]
Maziye donuk artık benim hayatım
Af defterine kadar gider hepsi
Gozlerimin icine bakıp hadi durma
Ve gercegi soyle kırılsın hayalim
Kendini kandıra dur benim icin
Hep yaptığın bisey olabilir aşkı
Sana kim anlattu bunlardan aciz olmalı
Kar cıkmamalı
Bana fevri davranma
Farkımı bilmiyormuş gibi yapma
Zaten hayat anlamsız gelmeye başladı
Her şey ust uste bir yalan uğruna
Karışık oldu bak bu resim
Bak bu beden sana demeliydim
Kendine gel (kendine gel)
Yansın sigaram takatim kalmadı dinle beni
Vaktimin anlamı yok
Sensiz kendimi bulamıyorum cık karşıma
Kumral saclarını dahi kıskanırım
Bırakma ruzgarlarima
Gercekleri gor istemeyerek ictigim şarap
Ve kederimle başbasa
Bir soz sana
Feryadımı duyabilecek birileri şu an yanımda
Yoluma taş koyanlara ben baş koydum
Doğruyu zikrettim
Ellerim ellerini giderken kadınım
Su zor dilimede morfini işlerim
Yar sen benim icten şiirim ol
Bende senin en yuce şairin
Gulusune bir dunya silerim
Sağlıcakla
[Nakarat]
Gunah elimi uzatmam
Gel bana (sana tutundum)
[Zeus Kabadayı]
İnsan garip
Neden insanlık oldu?
Yalnızken daha mı mutluyuz?
Yalnızlık bizi denize gomdu
Unutmak mı mesele?
Ya da hatırlamak mı?
Gunah sevipte gelmeyip
Boynuna sımsıkı sarılmamak mı?
Korkularımı duyup dinlemedim
Kendimi bulup kendime git demedim
Kendine bir de sor kac yaralara verdim
Kendi kendimi ben onlemedim
Ona tutundum
Tek gorduğum oydu
O da bıraktı elimi
Kendimi oylece boğdum
Dondum durdum
Beni dinlemedin
Seni arkandan koşup herkese baktım
İstedım istemek istemedin
Sana tutundum
Seni bekledim
Seni duşledim
Duşlemek yetmedi hic bir zaman
Duşmeden herkes beni anlayamaz
Sana tutundum
Korkularım sana tutundu
Canın sağolsun
[Nakarat]
Gunah elimi uzatmam
Gel bana (sana tutundum)