Adım Zeus Kabadayı
Bu benim hayalim
Bu benim dunyam
Bu benim şiirim
Beni oldurdun lan sus sen gidişinle
Bir de hak buluyordu kendine terk edişiyle
Son kez dedim ona ben vermedi şans
Beni kor etti kendine lan gun deyişiyle
Baktım gokyuzune ve avucumu actım
Bastım toprağa bir de sigaramı yaktım
Sattım beynimi ben dondum deliye
Oylece gulerek bana gelecek sandım
Arkama baktım ve de deli kahkahalar
Bana gizlice bakıyordu bu sefil aptallar
Bilmiyorlardı ki beni onları goruyorum
Kan doluyordu gozum ama neyse atsınlar
Nedenini sordun sen senin yuzunden
Bedelini odesem de ben inan ki donmem
Eğer icinde bir parca sevgi varsa
Ben seni gormeden ulan mezara girmem
Kendime buldum bir halatla cozum
Peki assam kendimi değer mi bugun
Ya da yaksam odamdan başlayıp her yeri
Seni gorduğum andan beri ben ben değilim
İcim oyle bir nefret ki her nefesinde
Onun altına yattığın gun kalktı cenazen
Masum hayaller kurar hep eğlenirdik
Canımı goturdun lan bari huzur ver
Son kez baktım bir aynada kendime
Acıdım bedenime yandım derdime
Sustum korktum ya da başka bir şeydi
Seni kendim yaptım ben boylece belki de
Sucum varsa eğer al canımı
Seni seviyorum hala be lanet kadın
Atamıyorum icimden gormuyor musun?
Her gun oksurmekten ağzımda var kan tadı