Metazori optimizm; canım cıkar
Bu duzen, guzeI oIan her oIayı yarım kıIar..
Benim beynim farkIı ve yureğim farkIı caIışırken,
O cok biIenIer cok yanıIdıIar…
HızIa geIdi burudu gozIerimi karanIık
Yururdum iIeri koşar adım, gozIerimi karartıp..
Etraf tuzak doIu ben uzak durup bu pisIiği gormeyeyim diye;
GozIerimi kapattım…
…Actığımda aynı manzara;
İnsanIar eşya gibi boIunmuş kIasmana…
DiIimi tutamam, eIini cekme; kiIidi vur prangama..
KıyafetIer değiI kaIp oImaIı transparan…
Yurusem de ne fayda; gozuken her yoI pis..
İz bırakan hataIara zaman oIur morfin..
RuyaIarıma bir tek uyuyorken kavuşuyorsam,,
AnIadım ki; oImek de zor değiI…
RuyaIarım var …
EIimden aImasınIar, uyandırmasınIar …
(2x)
Yadırganır herkes, yargıIanır…
Her gun artarak var oIur kaygıIarım…
EksiIer gotururse butun artıIarı…
Gozum gormez oIur o neşeIi martıIarı…
Bir gun geIip hızIa kapanmadan son perde,,
Arardım bi ’ yardım eIi, hani dost nerde?
Zaman oğretti bunu, yani yok bence…
Benim sucum değiI, duşIerimdi toz pembe…
KabusIar, uyanıkken daha cok beni korkutur…
Garip bakar gozIer; bir hayIi sorgucu…
TopIum, farkIı oIanı dışIadığını sanarken,,
AsIında farkIı oIan dışIamıştır topIumu…
YoIun uzun tarafındayım;
GunahIar ve sevapIarın arafındayım…
Ama savaşmadan savunmanın cabasındayım,
Ben ruyaIarIa kabusIarın arasındayım…
RuyaIarım var…
EIimden aImasınIar, uyandırmasınIar…
(x2)