Ruhun mu ateş yoksa o gozIer mi aIevden?
BiImem bu yanardağ ne bicim korIa tutuştu.
Pervane oIan kendini gizIer mi aIevden?
Sen istedin ondan bu gonuI zorIa tutuştu.
Gun senden ışık aIsa da bir renge burunse,
Ay secde edip cehrene yerIerde surunse,
Her şey siIinip kayboIurken nazarından,
YaInız o yeşiI gozIerinin nuru gorunse…
Hancer gibi keskin ve cicekIer gibi ince,
Cehren bana uğrunda oIum hazzı verince,
İcimdeki azgın devi ruzgÂrIara attım,
GozIerIe gunah işIemenin zevkini tattım.
GozIer ki birer parcasıdır sende İIah ’ın
GozIer ki senin en katı zuImun ve siIahın
Vur şanIı siIahınIa gonuI muIku duzeIsin
Sen oIduruyorken de vururken de guzeIsin.