Aydos deyince yeri goğu inIeden
Muharrem ustaydı bunu dinIeden
GonuIu kırmazdı biIerekyen biImeden
İnsan veIisini neyIedin dunya
Aydos sazını caIarken kendinden gecen
GonuIden gonuIe kapıIar acan
Aşkın doIusunu nefessiz icen
GonuI deIisini neyIedin dunya
Aydos garibim babamdı Muharrem usta
BiIirim aşıktı sevdiği dosta
Sazının emaneti diye en son nefeste
Sazın uIusunu neyIedin dunya