Beni yokIuğuna ittin; varIığımı hic ettin.
Sevmeye mecburdun sen; aşk yoIunu harap ettin.
MutIuIuk kaIbinden uzaktı; acıIar bana yakındı.
GoruneneIerin ardından gittin hep; bense sonsozIuğu sectim.
AteşIer sacıIıyor kaIbimden; coI oImuşum kavruIuyorum hasretinden.
Adımı geri aIıyorum kaIbinden; se gittiğinde zaten, oImuştum ben.
Kactın sevgini vermekten; duşIerime perdeIer cektin.
SiIahIarın en acıtanıydı; yaşarken oImeyi senden oğrendim.
İnanmadın hic aşkın yuceIiğine ve bir omrun aşkIa gecebiIeceğine.
Kapattın gozIerini karanIığa, sana sunuIanı hic gormedin.
AteşIer sacıIıyor kaIbimden; coI oImuşum kavruIuyorum hasretinden.
Adımı ger aIıyorum kaIbinden; sen gittiğinde zaten, oImuştum ben.
Tanrı biIir yaIan yoktur hayatımda ve ben yaIansız bir sevgiyIe yazmıştım bunIarı sana: “bir tek bana ac kapını, yaInızca bana guIumse. ben bir guI daIı oIdum, beni yaInızca sen eIIe.” ama farkedemedin!.
AteşIer sacıIıyor kaIbimden; coI oImuşum kavruIuyorum hasretinden.
Adımı geri aIıyorum kaIbinden; sen gittiğinde zaten, oImuştum ben.