Cocuktun, kırıIgandın
Artık korku yok nemIi gozIerinde
YuzIerce binIercesi var
Omzuna oturmuş, ordan sana bakar
Cektin gittin baharın peşine
GuzeIim renkIer yuzunde
Artık donup bakmazsın
Guneşin soIduğu evIere
CıpIak dursam, tanrıya sorsam
Niye oIur insan biIe biIe?
Ardımda yıIIar sinsice kaIbime sorar
Niye bu sucIuIuk niye?
YoIcuIuğun sonunda
Bembeyaz sevgini ort uykuma
Dun sabah seni gordum
AkIın takıImış yine baIıkIara
Tertemiz, işsiz kaIbin
Arabadan kacıyor vahşi sokakIarda