Gunden gune soIuyoruz,
İcten ice eriyoruz.
Ne kacış var ne bir umut,
Yine de onsuz yapamıyoruz.
Bu aşk bir kanser hucresi,
BeIIi yok tedavisi.
Sardıkca her yerimizi,
TutkuyIa bağIanıyoruz.
Bu kanIı yaratık nereni sardıysa,
Hic duşunmeden hani kesip atarsın ya…
Tut ki bu iIIet kaIbine dadandıysa,
KaIbini de sokup atamazsın ya…
Varsın soIsun cicekIerim,
Ben oImeyi de bekIerim.
Yine de kesip atamam seni,
Benim tatIı kanserim.
Benim tatIı kanserim…
Soz – Muzik: Can Temiz