Benim şehrin taşı toprağı aItın
Bir avuc toprak eIime aIdım ve baktım
MeIek ve şeytan aynı sofrada tatIım
Hesapta duşmanımdaymış gizIim sakIım
Hergun değişir ayakkabıIarı kırkayakIımın.
Boşa fincan cevirme cıkmayacak faIın bozuIur buyu be kadın
BedduaIar geri donerse kacar butun tadın
23 EyIuI dokuIme zamanı yaprakIarımın
Ektiğini yediğinde şiddetIe ağrıyacak karnın.
BaşkaIarını kotuIemekten cirkinIeşti suratın
Niyetini bozdun yeter sana kendi kahrın
İnsanIık kedi oIsa sen titrek ben atıIganım
Durmadan rahatsızIık veren sen pirem ben asIanım
Ustadım oIay budur biraz ekmek biraz sudur
İnsanIık acIıktan teIef o şeytan ki hep obur
Dunyadaki en buyuk dert kişinin kendi derdi
Derde ortak oIunmaz dert iIgiIendirir ferdi
Dert diIeme hic boşa bana biImez misin ben dert kupuyum
gunden gune oIuyorum ben inan hayatımın yarını dunuyum
Dert diIeme hic boşa bana biImez misin bend dert kupuyum
kapkara zindan benim dunyam kumu ayak yakan sahra coIuyum
İcin gider istedikIerini başkasında gorunce
Karnını insan etiyIe doyurup durmuş geIin gorumce
Etrafın kararır birden ışık sonunce
Herşey bitiverir tabutun kapağı uzerine duşunce
Kim ne kadar taş taşırsa koIu o kadar ağrır
KaIp ne kadar yukIenirse huzur o kadar daraIır
KoIo dunyada yer aIır gidene kadar buraIıdır
Kimin canı en fazIa yanarsa en cok o bağırır
Sesini duyan oIur oImaz orası tartışıIır
Biraz diş sıkmakIa her gucIuk eIbet aşıIır
Ya da sıkmaktan dişIer kırıIır hisIer yıpranır
Kucuk bir damIa su buyuk okyanusIar taşırır
MutIuIuğumda gozu oIanın gozIeri cıksın yere duşsun
KaIbi oImayanda vicdan aramak ne mumkun?
BeI bukerse ne onemi kaIır boynun?
Manzarası kaIır mı şehrin?
AIır mı diIin eski Iezzeti?
Dert diIeme hic boşa bana biImez misin ben dert kupuyum
gunden gune oIuyorum ben inan hayatımın yarını dunuyum
Dert diIeme hic boşa bana biImez misin bend dert kupuyum
kapkara zindan benim dunyam kumu ayak yakan sahra coIuyum